برنامه‏ریزی استراتژیک آموزشی گروه محیط زیست دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران

سازمان‏های آموزشی به دلیل ورود رقبای جدید در این حیطه، در اندیشۀ ترسیم افق بلند‏مدتی برای خود هستند. برای رسیدن به نقطه‏ای قابل قبول در این عرصه، باید عوامل درونی و بیرونی سازمان اعم از چالش‏ها و عوامل کندکننده و همچنین پتانسیل‏های شتاب‏دهنده و فرصت‏ها را بررسی و سپس استراتژی‏های بهینه را تدوین کرد. در این مقاله اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق تکمیل پرسشنامه، مصاحبه با هیئت علمی و کارشناسان گروه آموزشی و بررسی گزارش ها و مستندات موجود تهیه شد. این پژوهش با بررسی محیط درونی‏ و محیط بیرونی‏، گروه محیط ‏زیست دانشکدۀ منابع طبیعی دانشگاه تهران را با استفاده از تحلیل سوات بررسی کرده است. بر اساس نتایج حاصل نمرۀ نهایی سازمان در ماتریس ارزیابی عوامل درونی برابر با 093/0- و در ماتریس عوامل بیرونی برابر با 035/0 تعیین شد. به این ترتیب گروه آموزشی بررسی شده در موقعیت استراتژیک محافظه‏کارانه قرار دارد. در ادامه برای مشخص کردن جذابیت و اولویت نسبی استراتژی‏ها اقدام به تشکیل ماتریس برنامه‏ریزی استراتژیک کمّی شد که بر اساس نتایج آن، به ترتیب استراتژی‏های راه اندازی قطب علمی محیط زیست و راه‏اندازی رشته‏های جدید پاسخ گوی نیازهای اجرایی به منزلۀ استراتژی‏های برتر مشخص شدند.